گیاه پالایی، دست آوردی سبز برای پالایش سیاهی

این بررسی به وضعیت فنآوری گیاه پالایی با تاکید خاص بر استخراج گیاهی از خاک آلوده به فلزات سنگین می پردازد. برخلاف ترکیبات آلی خاک، فلزات سنگین قابل تجزیه نمی باشند و پاکسازی آنها معمولا با جداسازی آنها انجام می گیرد. بسیاری از فن آوری های رایج، پرهزینه و محدودکننده حاصلخیزی خاک می باشند، بنابراین، این عمل باعث ایجاد اثرات منفی بر اکوسیستم می گردد. گیاه پالایی یک روش مقرون به صرفه، سازگار با محیط زیست، با رویکردی زیبا و دل انگیز، مناسب برای کشورهای در حال توسعه است. با وجود این پتانسیل، گیاه پالایی، تکنولوژی تجاری در دسترس در ایران است. این مقاله در مورد متحرک بودن، فراهمی زیستی و پاسخ گیاه به حضور فلزات سنگین خاک می پردازد. طبقه بندی گیاهان با توجه به مکانیسم استخراج گیاهی و در مسیر  فلز در گیاهان انجام می شود. به تکنیک های مختلف به منظور افزایش استخراج گیاهی و استفاده از محصولات بعدی گیاه پالایی، پرداخته شده است. از آنجا که مقدار زیادی زیتوده در طول این فرایند گیاه پالایی تولید می گردد، دفع زیتوده نیز نیاز به  مدیریت مناسب دارد. گیاهان با زیتوده بالا برای محدود کردن عبور آلاینده به زنجیره غذایی انتخاب می گردند که غیر خوراکی، مقاوم به بیماری باشند و بتواند انرژی های تجدیدپذیر ارائه کنند. بنابراین روش استخراج گیاهی برای استفاده در موقعیت فعلی کشورمان  مناسب تر از سایر روش ها خواهد بود.